Sól kuchenna czyli tzw. chlorek sodu ma wiele właściwości fizycznych i chemicznych. Pospolita sól kuchenna składa się z dwóch pierwiastków – z sodu i chloru. Chlor w czystej postaci jest silnie trującym dla człowieka gazem. Sód nie występuje w przyrodzie w czystej postaci, gdyż łączy się z wodą – wytwarzając przy tym ciepło. Po połączeniu pierwiastki te tworzą prosty związek NaCl, czyli sól kuchenną. Nie jest szkodliwa, pod warunkiem jednak, że nie jest nadużywana.
Sól kuchenna jest głównym źródłem sodu w naszej diecie. Sód jest niezbędny do funkcjonowania naszego organizmu. Jednak spożywany w nadmiernych ilościach zwłaszcza przez osoby otyłe, nadużywające alkoholu oraz palące papierosy może być czynnikiem ryzyka prowadzącym do nadciśnienia. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby dzienne spożycie soli nie przekraczało 5 gram, czyli tyle ile zmieści się na jednej łyżeczce od herbaty.
Sól dodajemy do potraw jako przyprawę, najwięcej używamy jej kiedy gotujemy ziemniaki, kaszę, makaron, zupę. Soli używa się także do konserwowania żywności. Jednak ponad 75% spożywanej przez nas soli zjadamy w kupowanych gotowych produktach. Te produkty to: pieczywo, gotowe dania, zupy, płatki śniadaniowe, słone snacki a także wędliny.
Okazuje się także, że zwykła sól kuchenna oprócz podkreślenia smaku potraw ma jeszcze inne właściwości: utrzymuje świeżość mleka, wydobywa zapach z gotujących się jabłek, zmiękcza je szybciej, przyspiesza ubijanie śmietany i białek na krem, dodaje smaku kawie i herbacie, odkwasza rabarbar i pozwala na użycie mniejszej ilości cukru. Poza tym podnosi smak czekolady w kremach i tortach, dodaje smaku melonom, pomarańczom i grejpfrutom, zapobiega pękaniu jajek gotowanych. Badania pokazują, że Polacy zjadają 2-3 razy więcej soli niż zaleca WHO.