Drożdże to jednokomórkowe grzyby rozmnażające się przez pączkowanie – tworząc kolonie. Z punktu widzenia technologicznego drożdże dzieli się na dwie grupy: drożdże szlachetne i drożdże dzikie. Te pierwsze są najczęściej używane do produkcji wina, ponieważ wytrzymują duże stężenie alkoholu. Drożdże dzikie to drożdże, które naturalnie występują na skórkach owoców i charakteryzują się małą odpornością na alkohol.
Systematyka drożdży szlachetnych przedstawia się w następujący sposób: drożdże piwne, drożdże winne, drożdże piekarnicze, drożdże kefirowe, drożdże kumysowe. Wyróżnia się drożdże szlachetne dolnej fermentacji oraz górnej fermentacji. Te dolnej fermentacji opadają na dno kadzi fermentacyjnej, te górnej natomiast po zakończeniu fermentacji zbierają się na powierzchni płynu. Najwięcej wartości odżywczych mają drożdże piwne czym znacznie przewyższają drożdże piekarnicze. Drożdże piwne są źródłem przyswajalnego białka, zawierają prawie cały zestaw witamin z grupy B, a także fosfor, cynk, magnez, żelazo, potas, selen, chrom.
Do przetworów mlecznych zastosowanie znajdują drożdże kefirowe lub kumysowe. To przy ich udziale powstają orzeźwiające mleczne napoje ukwaszone przy pomocy drożdży kumysowych lub kefirowych – pyszne i orzeźwiające kefiry. W kuchni natomiast zastosowanie znajdą drożdże szlachetne (piekarnicze). Z kolei w przemyśle spożywczym wykorzystuje się głównie drożdże górnej fermentacji – podlegające fermentacji w temp. powyżej 20 st. C, które są drożdżami piekarniczymi. To właśnie dzięki nim ciasto jest pulchne, pomagają przy wyrośnięciu ciasta oraz nadają mu odpowiedni kształt i aromat. To dzięki drożdżom zajadamy się przepysznymi drożdżówkami, pizzami, bagietkami, racuchami, babkami, makowcami i całym mnóstwem innych pyszności.